Yağmur Yağınca Sevinirim Ben

Yağmur yağınca sevinirim ben
İçime mutluluğun yağmuru yağar
Penceremden izlerim yağmur damlacıklarını
Durmuş saatlerce düşünürüm elimde kadehimle
Yağmur yağınca küçücük kız çocuğu gibi sevinirim ben
Ardından rengârenk gökkuşağı çıkar çıkmaz
Seni düşlerim

Yağmur yağınca neden sevinirim ben?
Sevinirim işte
Sen gelirsin aklıma
Rengârenk gökkuşağında
El ele yürüdüğümüz İstanbul Boğazı’nda
Son öpücüğü unutamadığım

Yağmur yağınca sevinirim ben
Çünkü aşkımız sana rağmen güzeldi
Fotoğrafın kaldı elimde
Sevmiştim seni yağmur damlacıklarıyla…